← επιστροφή στο blog
1. Τι είναι οσφυαλγία?
Ο ορισμός οσφυαλγία περιλαμβάνει κάθε άλγος το οποίο εντοπίζεται στην οσφυϊκή μοίρα, ανεξάρτητα από την αιτία που το προκαλεί. Όταν ο πόνος διαφοροποιείται με την κίνηση, χαρακτηρίζεται ως «μηχανικός πόνος». Ο πόνος εκδηλώνεται στην οσφυϊκή μοίρα, στην περιοχή του ιερού οστού, στους μηρούς και στους γλουτούς. Σε περιπτώσεις που ο πόνος επεκτείνεται στους γλουτούς και κατά μήκος της πορείας του ισχιακού νεύρου ονομάζεται ισχιαλγία.
Η οσφυαλγία και η ισχιαλγία αποτελούν το σύμπτωμα και όχι την πάθηση. Υπολογίζεται ότι 7 στα 10 άτομα θα παρουσιάσουν επεισόδιο οσφυαλγίας-ισχιαλγίας κατά τη διάρκεια της ζωής τους, και το 70% των περιπτώσεων οφείλεται στη γνωστή σε όλους μας κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου. Συνιστά δε τη δεύτερη συχνότερη αιτία αποχής από την εργασία.
Η διάρκεια των συμπτωμάτων της μπορεί να ξεπεράσει κάποιες φορές και τις 12 εβδομάδες.
2. Ποια είναι τα πιο συνήθη συμπτώματα?
Τα συμπτώματα μπορεί να εντοπίζονται μόνο στη μέση, να ακτινοβολούν μέχρι το γλουτό, το γόνατο, ή ακόμη και να φτάνουν μέχρι το πέλμα ή και τα δάκτυλα, γι αυτό και ονομάζεται και ισχιαλγία.
Η αίσθηση της ενόχλησης μπορεί να ποικίλει:
Χαρακτηριστικός επίσης είναι ο περιορισμός της κίνησης. Το άτομο δυσκολεύεται να κάνει απλές κινήσεις και εργασίες της καθημερινότητας, ενώ ο πόνος παραμένει ακόμη και όταν το άτομο είναι σε φάση ηρεμίας-ξεκούρασης.
3. Αίτια και παράγοντες κινδύνου
Στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία οι αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν είναι πολλές.
Υπολογίζεται ότι η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οσφυαλγίας οφείλεται σε τραυματισμό ή καταπόνηση μυός, αρθρώσεως όπως και του μεσοσπονδύλιου δίσκου.
Θα πρέπει εδώ να αναφέρουμε ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι πιο ευπαθείς σε προβλήματα της μέσης απ’ ό, τι κάποιοι άλλοι. Αυτό πιθανότατα οφείλεται σε:
Προδιαθεσιακό παράγοντα για την εμφάνιση οσφυαλγίας -ισχιαλγίας αποτελούν η μυϊκή αδυναμία των ραχιαίων και κοιλιακών μυών, η αυξημένη οσφυϊκή λόρδωση, η βαριά χειρωνακτική εργασία, η επαναλαμβανόμενη άρση βάρους με περιστροφή καθώς και οι συνθήκες εργασίας (καθιστική εργασία και λανθασμένη στάση σώματος). Να τονίσω ότι η σπονδυλική μας στήλη δεν έχει φτιαχτεί για να καθόμαστε επί ώρες (καθιστικός τρόπος ζωής), ούτε για να στηρίζει παραπάνω βάρος απ’ όσο μπορεί να αντέξει (παχυσαρκία).
Άλλα πιθανά αίτια ενδέχεται να είναι:
4. Διάγνωση
Το πρώτο βήμα για τη σωστή διάγνωση είναι η λήψη λεπτομερούς ιστορικού . Στη συνέχεια εξετάζονται διάφορες κινήσεις της σπονδυλικής στήλης που κάνει ο ασθενής μόνος του και κινήσεις που κάνει ο φυσικοθεραπευτής εξετάζοντας παθητικά τη σπονδυλική στήλη, τη δύναμη των μυών που σχετίζονται με προβλήματα της μέσης αλλά και τα νεύρα της περιοχής.
Με βάση τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης γίνεται η διάγνωση και κατηγοριοποίηση του προβλήματος ώστε να επιλεχθούν οι κατάλληλες θεραπευτικές τεχνικές και ασκήσεις.
Συνεπικουρικά, η εκτίμηση των διαφόρων απεικονιστικών εξετάσεων όπως της ακτινογραφίας ή της μαγνητικής τομογραφίας, επιβεβαιώνει τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης και παρέχει περισσότερες λεπτομέρειες όσον αφορά τη πιθανή φθορά των στοιχείων της σπονδυλικής στήλης.
Σημαντικό στοιχείο που πρέπει να αναφερθεί είναι ότι – όπως έχει φανεί και από τις έρευνες – ποσοστό 70-80% του πληθυσμού από πολύ μικρές ηλικίες μέχρι και τις πιο προχωρημένες εμφανίζουν προβλήματα δισκοπάθειας χωρίς όμως να εμφανίζουν πόνο.
5. Άμεση Έναρξη Θεραπείας
Σε συνεργασία με τον θεράπων ιατρό, η φυσικοθεραπεία ξεκινάει άμεσα.
Στόχος είναι:
Η άποψη ότι πρέπει να περάσει ο πόνος για να ξεκινήσει θεραπείες ο ασθενής είναι μια απαρχαιωμένη πλέον προσέγγιση. Ο εξειδικευμένος θεραπευτής μέσω του Manual Therapy θα βοηθήσει τον ασθενή στην άμεση μείωση των συμπτωμάτων. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω ειδικών κινήσεων και χειρισμών που αποσκοπούν στη διευκόλυνση της φυσιολογικής κινητικότητας.
6. Παράγοντες – Κλειδιά για Γρήγορη Αποκατάσταση
– Τα άτομα με οσφυαλγία πρέπει να μείνουν δραστήρια. Φυσικά, δεν αναφερόμαστε σε δραστηριότητες που εντείνουν τον πόνο αλλά σε φυσιολογικές δραστηριότητες που θα διατηρήσουν το επίπεδο της φυσικής κατάστασης και θα βοηθήσουν στην ταχύτερη επάνοδο. Άτομα που περιορίζουν σημαντικά τις κινήσεις τους καθυστερούν να γίνουν καλά, ενώ αυτοί που παραμένουν δραστήριοι απο τα πρώτα στάδια βελτιώνονται ταχύτερα.
– Άμεση έναρξη θεραπείας.
– Κατανόηση προβλήματος από τον ίδιο τον ασθενή – ψυχολογική διαχείριση οδηγεί στην ταχύτερη αποκατάσταση.
7. Θεραπεία και Manual Therapy
Συνήθως είναι συντηρητική , δηλαδή φυσικοθεραπεία. Σε συνεργασία με τον θεράπων ιατρο, πολύ συχνά χορηγείται φαρμακευτική αγωγή.
Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται αφορούν την αντιμετώπιση του πόνου όταν αυτός είναι αισθητός τοπικά στη μέση, ή όταν ακτινοβολεί μέχρι το πόδι ή ακόμη και τα δάκτυλα. Μπορεί να είναι τεχνικές αποσυμπίεσης της οσφυϊκής μοίρας, κινητοποίησης των νεύρων σε συνδυασμό με κινήσεις των σπονδύλων.
Στη συνέχεια και όσο το δυνατό συντομότερα ξεκινάει η θεραπευτική άσκηση η οποία στοχεύει στη μυϊκή ενδυνάμωση, το σωστό έλεγχο του σώματος στις καθημερινές κινήσεις και δραστηριότητες και την αποφυγή δημιουργίας φοβίας για την κίνηση η οποία έχει τεράστιο κίνδυνο να οδηγήσει σε χρονιότητα.
Η άσκηση επομένως είναι το καλύτερο φάρμακο με τη μεγαλύτερη διάρκεια, αλλά και ο ασφαλέστερος τρόπος τόσο για πρόληψη και συντήρηση του ασθενή.
Χειρουργική επέμβαση επιλέγεται όταν η συντηρητική θεραπεία αποδεικνύεται αναποτελεσματική στη μείωση του πόνου ή σε πιο σπάνιες περιπτώσεις που ο ασθενής εμφανίζει νευρολογικά συμπτώματα, όπως αδυναμία κάτω άκρων.
Διαβάστε Επίσης